نقد و تحلیل استشهاد نحویان به شعر قدیم و قرآن کریم

قرآن کریم و شعر قدیم عربی، از مهمترین مصادر استشهاد در زبان عربی بشمار می آید که نحویان در توجیهه وتدوین بسیاری از قواعد صرفی و نحوی از آن استفاده می کردند. با توجه به اینکه پایه و اساس قواعد صرف و نحو مبتنی بر سخن قدیم عرب اعم ازشعر و نثر و نیز آیات قرآن کریم است، نحویان از میان منهابع استشههاد در نحهو متفهاوت عمهل کردند. بدین معنا که برخی بیشتر شعر قدیم را برای توجیه قواعد نحو برگزیدند و برخی دیگر، سایر منابع استشهاد از جمله قرآن کریم را برای این کار مناسب می دیدند. ما در این رساله در پی آنیم تا جایگاه قرائت های قرآن کریم و شعر قدیم را در بین مصادر استشهاد نحویان تبیین نماییم و برای نقد و بررسی این موضوع مباحث خود را در چهار بخش تقسهیم نمهوده ایم: 1 علم نحو و مکاتب نحوی بصره و کوفه - 2 بررسی مهمترین منابع استشهاد نحویان - 3 تبیین معیارهای اعتبار شهواهد -نحوی با توجه به دیدگاههای نحویان و میزان اعتبار شعر قدیم به عنوان یکی از منابع استشهاد با توجه به معیارها و مهلا های استشهاد نحویان 4 میزان استناد نحویان به آیات قرآن کریم و چگونگی رویکرد نحویان بهه هنگهام تعهارا قاعهد هی - نحوی با قرائت های قرآنی.